Ο Γιάν­νης Αντε­το­κούν­μπο εί­ναι η από­λυ­τη εν­σάρ­κω­ση του American Dream

Δεν εί­ναι μι­κρό πράγ­μα αυ­τό που θα αντι­κρί­σουν εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι σε όλο τον κό­σμο την Κυ­ρια­κή το βρά­δυ, Δευ­τέ­ρα ξη­με­ρώ­μα­τα για εμάς.
Η μαρ­κί­ζα γρά­φει Team Giannis vs Team Lebron. Ο Γιάν­νης Αντε­το­κούν­μπο δεν εί­ναι απλά ένας απ’ αυ­τούς, που επι­τυ­χία ήταν ού­τως ή άλ­λως κι αυ­τό. Ο Γιάν­νης εί­ναι ο ένας από τους λί­γους εκλε­κτούς, ανή­κει στην ελίτ, τη δια­μορ­φώ­νει…

Για τρί­τη συ­νε­χό­με­νη χρο­νιά ο Έλ­λη­νας σταρ εί­ναι βα­σι­κός σε All-Star Game του ΝΒΑ. Μό­νο που τώ­ρα εί­ναι αρ­χη­γός. Κου­βα­λά­ει την ομά­δα στις πλά­τες του. Εί­ναι ίσος κι όμοιος με τον Λε­μπρόν Τζέιμς, το σύγ­χρο­νο το­τέμ του πα­γκό­σμιου μπά­σκετ. Ο Γιάν­νης εί­ναι αυ­τός που διά­λε­ξε τους συ­μπαί­κτες του γι’ αυ­τή τη λα­μπε­ρή, γιορ­τι­νή βρα­διά. Αυ­τός επέ­λε­ξε πχ. τον τρο­με­ρό Στεφ Κά­ρι. Εί­ναι με­γά­λο πράγ­μα όλο αυ­τό. Τό­σο που ού­τε ο ίδιος δεν το πε­ρί­με­νε, του­λά­χι­στον τό­σο γρή­γο­ρα.

Μέ­χρι ενός ση­μεί­ου πολ­λοί πί­στευαν πως όλη αυ­τή η φρε­νί­τι­δα γύ­ρω από τον παί­κτη των Μιλ­γουό­κι Μπακς, ήταν και λί­γο δι­κό μας κα­τα­σκεύ­α­σμα. Δη­λα­δή ότι επει­δή ασχο­λού­μα­στε (και κα­λά κά­νου­με) στην Ελ­λά­δα, δεν εί­ναι έτσι και στον υπό­λοι­πο κό­σμο και ει­δι­κά στις ΗΠΑ. Κι όμως, οι ψή­φοι του κό­σμου τον φέρ­νουν κά­θε χρό­νο και ψη­λό­τε­ρα. Η πα­γκό­σμια εκτί­μη­ση εί­ναι κα­θο­λι­κή. Ο Γιάν­νης Αντε­το­κούν­μπο κα­τά­φε­ρε να γί­νει από το «μη­δέν» ένας με­γά­λος σταρ.

Και τώ­ρα δια­βά­ζεις το όνο­μά του, δί­πλα στους πιο διά­ση­μους Έλ­λη­νες του κό­σμου. Αφή­νο­ντας έξω τους αρ­χαί­ους, μια απλή ανα­ζή­τη­ση θα σου βγά­λει στο πε­ρί­που: Ντέ­μης Ρούσ­σος, Βαγ­γέ­λης Πα­πα­θα­να­σί­ου, Μί­κης Θε­ο­δω­ρά­κης, Yanni, Κώ­στας Γα­βράς, Γιάν­νης Αντε­το­κούν­μπο…
Πώς έφτα­σε όμως o Γιάν­νης ως εκεί; Η απά­ντη­ση εί­ναι απλή και ταυ­τό­χρο­να τό­σο δύ­σκο­λη. Με πολ­λή δου­λειά και μό­νο. Υπάρ­χει μια τε­ρά­στια δια­φο­ρά ανά­με­σα στον Αντε­το­κούν­μπο και στους με­γά­λους σταρς του ΝΒΑ. Τον δι­κό μας δεν τον ήξε­ρε κα­νείς.

Σε αντι­δια­στο­λή με τον Λε­μπρόν Τζέιμς, για πα­ρά­δειγ­μα, που τον πε­ρί­με­νε όλη η Αμε­ρι­κή. Όλοι άκου­γαν και διά­βα­ζαν για έναν πι­τσι­ρι­κά που έκα­νε θαύ­μα­τα στο Λύ­κειο. Το ΝΒΑ βια­ζό­ταν τό­σο πο­λύ να τον προ­ω­θή­σει, που ο με­γα­λύ­τε­ρος παί­κτης της επο­χής μας δεν πή­γε καν σε κολ­λέ­γιο. Από το σχο­λείο απευ­θεί­ας στο ΝΒΑ και μά­λι­στα ως εκ­κο­λα­πτό­με­νος αστέ­ρας, που τε­λι­κά έγι­νε top player και με το πα­ρα­πά­νω.
Επί­σης, πολ­λοί άλ­λοι παί­κτες έχουν γί­νει γνω­στοί μέ­σω του κολ­λε­για­κού πρω­τα­θλή­μα­τος και ο κό­σμος τους ανα­μέ­νει πώς και πώς. Σε λί­γους μή­νες, όλος ο κό­σμος θα συ­ζη­τά για τον Ζάιον Ουί­λιαμ­σον, το νέο τρο­με­ρό τα­λέ­ντο του Ντιουκ, που το κα­λο­καί­ρι θα εί­ναι νού­με­ρο 1 στο ντραφτ. Με μία χρο­νιά στο κολ­λέ­γιο, οι Αμε­ρι­κά­νοι τον έχουν βα­φτί­σει «νέο Λε­μπρόν». Όλα τα media τον προ­μο­τά­ρουν με τα χί­λια.

Με τον Γιάν­νη δεν έγι­νε έτσι. Όταν αυ­τός ήταν 18, τε­λεί­ω­νε το σχο­λείο και έπαι­ζε στον Φι­λα­θλη­τι­κό Ζω­γρά­φου, στην Α2 Ελ­λά­δος στο μπά­σκετ. Κα­λά-κα­λά δεν τον ήξε­ραν ού­τε οι Έλ­λη­νες φί­λα­θλοι.
Χω­ρίς να πά­ει σε κα­νέ­να κολ­λέ­γιο, χω­ρίς να ασχο­λη­θούν οι Αμε­ρι­κα­νοί μα­ζί του, μπή­κε στο ντραφτ και μά­λι­στα στο νού­με­ρο 15. Ακό­μη κι έτσι η πρώ­τη του σε­ζόν ήταν πα­ντε­λώς αδιά­φο­ρη. Ήταν ένα ακό­μη ελ­πι­δο­φό­ρο ψι­λό­λι­γνο παι­δά­κι, με 6,8 πό­ντους στο ΝΒΑ. «Μπο­ρεί να γί­νει κα­λός παί­κτης» έλε­γαν οι ει­δή­μο­νες και πρό­σθε­ταν «θα το δού­με όμως, ίσως».
Έκτο­τε τα βή­μα­τα προ­ό­δου του ήταν τε­ρά­στια. Βα­σι­κά ήταν άλ­μα­τα, χρό­νο με τον χρό­νο. Πρώ­τα έγι­νε βα­σι­κός στους Μιλ­γουό­κι Μπακς, την τρί­τη του σε­ζόν έφτα­σε τους 17 πό­ντους μέ­σο όρο και έγι­νε key player, ενώ στο κα­πά­κι εκτο­ξεύ­τη­κε.

NBA ALL STAR GAME 2018, ΓΙΑΝ­ΝΗΣ ΑΝΤΕ­ΤΟ­ΚΟΥΝ­ΜΠΟ, © ΣΤΑ­ΜΑ­ΤΗΣ ΚΑ­ΤΑ­ΠΟ­ΔΗΣ / INTIME SPORTS
Τρί­τη σε­ρί χρο­νιά η φε­τι­νή με πά­νω από 20 πό­ντους και ένα σω­ρό δου­λειές μέ­σα στο γή­πε­δο. Πραγ­μα­τι­κός ηγέ­της. Φτά­νει όμως μό­νο αυ­τό για έναν παί­κτη, ώστε να θε­ω­ρεί­ται «ισά­ξιος» του Λε­μπρόν; Όχι. Υπάρ­χουν κι άλ­λοι σπου­δαί­οι παί­κτες στο ΝΒΑ, όπως ο Γιό­κιτς των Ντέν­βερ Νά­γκετς, αλ­λά αυ­τός δεν έχει την προ­βο­λή του Γιάν­νη.
Ένα ακό­μη εμπό­διο που ξε­πε­ρά­στη­κε στην πε­ρί­πτω­ση του Greek Freak εί­ναι η ομά­δα που παί­ζει. Οι Μπακς δεν εί­ναι εμπο­ρι­κοί. Μέ­χρι να εμ­φα­νι­στεί αυ­τός, ου­δείς τους εί­χε σε υπό­λη­ψη. Ακό­μη και φέ­τος που έχουν το κα­λύ­τε­ρο ρε­κόρ στο ΝΒΑ, ελά­χι­στοι τους δί­νουν τύ­χη για να κα­τα­κτή­σουν το πρω­τά­θλη­μα. Το Μιλ­γουό­κι δεν που­λά­ει, αλ­λά ο Γιάν­νης του δί­νει λάμ­ψη.

Αυ­τό συμ­βαί­νει διό­τι στον Αντε­το­κούν­μπο απο­τυ­πώ­νε­ται ο ορι­σμός του πε­ρί­φη­μου αμε­ρι­κα­νι­κού ονεί­ρου. Στην πε­ρί­πτω­σή του απο­δεί­χθη­κε πε­ρί­τρα­να ότι όλοι εί­ναι ίσοι και μπο­ρούν να πά­ρουν ίσες ευ­και­ρί­ες.

Φαί­νε­ται πια με τον πλέ­ον γλα­φυ­ρό τρό­πο, ότι ακό­μη κι αυ­τός που πή­γε στην Αμε­ρι­κή άγνω­στος με­τα­ξύ αγνώ­στων, ήδη με­τα­νά­στης σε μια άλ­λη μι­κρή χώ­ρα πριν καν γεν­νη­θεί, ζει το όνει­ρό του πο­λύ απλά για­τί πά­λε­ψε γι’ αυ­τό. Ακό­μη κι αν δεν εί­χε ίση με­τα­χεί­ρι­ση στην αρ­χή (κυ­ρί­ως στην Ελ­λά­δα), κα­τά­φε­ρε να υπερ­πη­δή­σει κά­θε εμπό­διο και θε­ω­ρεί­ται από πολ­λούς, πρώ­τος ανά­με­σα σε ίσους.ΓΙΑΝ­ΝΗΣ ΑΝΤΕ­ΤΟ­ΚΟΥΝ­ΜΠΟ, MEDIA DAY ΓΙΑ ΤΟ NBA ALL STAR GAME 2019, © ΣΤΑ­ΜΑ­ΤΗΣ ΚΑ­ΤΑ­ΠΟ­ΔΗΣ / INTIME SPORTS

Ίσως σε κά­ποια χρό­νια, η ιστο­ρία του Γιάν­νη Αντε­το­κούν­μπο να γί­νει ται­νία. Προς το πα­ρόν, το σε­νά­ριο γρά­φε­ται ακό­μα και οι πι­θα­νό­τη­τες να υπάρ­ξει happy end, εί­ναι πά­ρα πολ­λές…

---

ΠΗ­ΓΗ: ATHENS VOICE