...όταν οι γυ­ναί­κες δεν μπο­ρού­σαν καν να βγουν από το σπί­τι τους ασυ­νό­δευ­τες.

Το 1926 υπήρ­ξε ιστο­ρι­κή χρο­νιά για τον ελ­λη­νι­κό αθλη­τι­σμό. Για πρώ­τη φο­ρά αγω­νί­στη­καν γυ­ναί­κε­ςσε αγώ­νες στί­βου. Έτρε­ξαν στο Πα­να­θη­ναϊ­κό Στά­διο, δια­κρί­θη­καν και απέ­δει­ξαν ότι δι­καιού­νται ίσης αντι­με­τώ­πι­σης και στον αθλη­τι­σμό.

Η πρω­το­βου­λία ανή­κε στον Πα­νιώ­νιο και στον πρό­ε­δρό του, Δη­μη­τρό Δάλ­λα. Αν και στο πα­ρελ­θόν υπήρ­ξαν κά­ποιες πε­ρι­στα­σια­κές συμ­με­το­χές γυ­ναι­κών, στις 5 Δε­κεμ­βρί­ου 1926 διορ­γα­νώ­θη­καν για πρώ­τη φο­ρά αθλη­τι­κοί αγώ­νες μό­νο για γυ­ναί­κες και με συ­στη­μα­τι­κό τρό­πο. Στους αγώ­νες συμ­με­τεί­χαν μό­νο αθλή­τριες του Πα­νιω­νί­ου και μα­θή­τριες του Δι­δα­σκα­λεί­ου Γυ­μνα­στι­κής.

Τη χρο­νιά εκεί­νη ο πρό­ε­δρος του Πα­νιω­νί­ου δη­μιούρ­γη­σε τμή­μα γυ­ναι­κεί­ου αθλη­τι­σμού. Κά­θε κα­λο­καί­ρι διορ­γα­νώ­νο­νταν εσω­τε­ρι­κοί αγώ­νες στο σύλ­λο­γο με σκο­πό την ανά­δει­ξη νέ­ων αθλη­τών. Στις 20 και 21 Ιου­νί­ου 1926 αγω­νί­στη­καν για πρώ­τη φο­ρά μπρο­στά σε κοι­νό οι νε­α­νί­δες και κο­ρα­σί­δες, που προ­πο­νού­νταν με τον γυ­μνα­στή Εμ­μα­νου­ήλ Μπα­μιέ­ρο.

Ήταν η αρ­χή για τον ελ­λη­νι­κό γυ­ναι­κείο στί­βο. Λί­γους μή­νες αρ­γό­τε­ρα, στους αγώ­νες στί­βου που διορ­γα­νώ­θη­καν στο Πα­να­θη­ναϊ­κό Στά­διο, εί­χαν για πρώ­τη φο­ρά επί­ση­μα δι­καί­ω­μα να συμ­με­τέ­χουν γυ­ναί­κες αθλή­τριες.

Μέ­σα από αυ­τούς τους αγώ­νες, οι νι­κη­τές εί­χαν την ευ­και­ρία να προ­κρι­θούν στους Πα­νελ­λή­νιους Αθλη­τι­κούς Αγώ­νες γυ­ναι­κών που θα ορ­γα­νώ­νο­νταν τον Φε­βρουά­ριο του 1926 με συμ­με­το­χή και αθλη­τριών από στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και τον Πει­ραιά.

Πα­ρά τα σχέ­δια των διορ­γα­νω­τών, οι πα­νελ­λή­νιοι αγώ­νες δεν διε­ξή­χθη­σαν, κα­θώς στις υπό­λοι­πες πό­λεις οι γυ­ναί­κες αθλού­νταν μό­νο στο βό­λεϊ και στην κο­λύμ­βη­ση. Στην αν­δρο­κρα­τού­με­νη ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία του με­σο­πο­λέ­μου η άθλη­ση των γυ­ναι­κών στο στί­βο θε­ω­ρού­νταν άσε­μνη και ακα­τάλ­λη­λη για τη γυ­ναι­κεία προ­σω­πι­κό­τη­τα. Για το λό­γο αυ­τό δεν υπήρ­χαν σύλ­λο­γοι ορ­γα­νω­μέ­νοι με γυ­ναί­κες αθλή­τριες του στί­βου.

Η κί­νη­ση του Πα­νιω­νί­ου ήταν πρω­το­πο­ρια­κή, κα­θώς προ­σπά­θη­σε να σπά­σει τα στε­ρε­ό­τυ­πα στις δια­κρί­σεις των αθλη­μά­των αλ­λά και της κοι­νω­νί­ας. Στο βρο­χε­ρό Πα­να­θη­ναϊ­κό Στά­διο, στις 5 Δε­κεμ­βρί­ου, το πα­ρόν έδω­σαν 28 αθλή­τριες. Ο κό­σμος αντα­πο­κρί­θη­κε πα­ρά την κα­κο­και­ρία ενώ οι αγώ­νες διε­ξή­χθη­σαν με επι­τυ­χία όπως ση­μεί­ω­νε ο Τύ­πος της επο­χής.

Για το λό­γο αυ­τό συ­νε­χί­στη­καν και τα επό­με­να χρό­νια και χα­ρα­κτη­ρί­στη­καν ως «Γυ­ναι­κεί­οι Αγώ­νες του Πα­νιω­νί­ου». Τα κα­λύ­τε­ρα στιγ­μιό­τυ­πα των αγώ­νων κα­τα­γρά­φη­καν από κι­νη­μα­το­γρα­φι­κή κά­με­ρα. Για τις νε­α­νί­δες διορ­γα­νώ­θη­καν επτά αγω­νί­σμα­τα: 80μ, 200μ, λι­θο­βο­λία, δί­σκος, μή­κος, ύψος, σκυ­τα­λο­δρο­μία 5Χ80μ ενώ για τις κο­ρα­σί­δες τα αγω­νί­σμα­τα των 50μ, λι­θο­βο­λία, δί­σκος, σκυ­τα­λο­δρο­μία 4Χ50μ.

Πρω­τα­γω­νί­στρια των αγώ­νων υπήρ­ξε η Σο­φία Μπε­ναρ­δή. Ήρ­θε πρώ­τη σε όλα τα αγω­νί­σμα­τα εκτός από το άλ­μα εις ύψος στο οποίο ανα­δεί­χθη­κε δεύ­τε­ρη με­τά τη Λά­ου­ρα­Μπα­χώ­μη. Η πο­λυ­τά­λα­ντη αθλή­τρια που εμ­φα­νί­στη­κε για πρώ­τη φο­ρά το 1926 κα­τέ­κτη­σε την πρω­τιά στους δρό­μους των 80, 200 μέ­τρων και της σκυ­τα­λο­δρο­μί­ας μα­ζί με τις Κα­ζά­κου, Μπα­χώ­μη, Κα­ρύ­δη, Λώ­λη.

Στο πρώ­το σκα­λί του βά­θρου ανέ­βη­κε και στα αγω­νί­σμα­τα της δι­σκο­βο­λί­ας, λι­θο­βο­λί­ας και του άλ­μα­τος εις μή­κος. Εί­ναι η πρώ­τη κά­το­χος του πα­νελ­λη­νί­ου ρε­κόρ­γυ­ναι­κών στα 100 μ. με 14,8΄΄, το οποίο κα­τέρ­ρι­ψε άλ­λες δύο φο­ρές.

---

Πη­γή: https://​www.​mixanitouxronou.​gr