Ενώ­νο­νται με­τα­ξύ τους με υπό­γεια τού­νελ και προ­στα­τεύ­ο­νται από την UNESCO

Οι πε­ρισ­σό­τε­ρες χρι­στια­νι­κές εκ­κλη­σί­ες στον κό­σμο υψώ­νο­νται πά­νω στο έδα­φος. Έχουν θό­λους και κα­μπα­να­ριά. Η πα­ρά­δο­ση λέ­ει ότι όσο πιο ψη­λή εί­ναι η εκ­κλη­σία, τό­σο πιο κο­ντά έρ­χο­νται οι πι­στοί με τον Θεό. Όμως, στην Αι­θιο­πία, που θε­ω­ρεί­ται μια από τις πρώ­τες χώ­ρες που υιο­θέ­τη­σαν τον χρι­στια­νι­σμό στις αρ­χές του τέ­ταρ­του αιώ­να, οι χρι­στια­νι­κές εκ­κλη­σί­ες εί­ναι εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κές.

Στην ιε­ρή πό­λη Λα­λι­μπέ­λα στη βό­ρεια Αι­θιο­πία, πε­ρί­που 50 μέ­τρα κά­τω από την επι­φά­νεια της γης, βρί­σκο­νται έντε­κα χρι­στια­νι­κές εκ­κλη­σί­ες που σκα­λί­στη­καν στο βρα­χώ­δες έδα­φος της πε­ριο­χής. Οι εκ­κλη­σί­ες της Λα­λι­μπέ­λας δεν φαί­νο­νται από μα­κριά.

Για την ανέ­γερ­ση τους δεν χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε τσι­μέ­ντο, τού­βλα, ξύ­λο ή σί­δε­ρο. Πρό­κει­ται για σκα­λι­σμέ­νη πέ­τρα, κά­τι που με­γα­λώ­νει την αξία τους, κα­θώς πέ­ρα από ιστο­ρι­κά και θρη­σκευ­τι­κά μνη­μεία, εί­ναι και έρ­γα τέ­χνης. Εί­ναι οι με­γα­λύ­τε­ροι μο­νο­λι­θι­κοί να­οί στον κό­σμο. Οι λα­ξευ­μέ­νες στον βρά­χο εκ­κλη­σί­ες ανα­κη­ρύ­χθη­καν Μνη­μείο Πα­γκό­σμιας Πο­λι­τι­στι­κής Κλη­ρο­νο­μιάς το 1978 από την UNESCO.

Σύμ­φω­να με την πα­ρά­δο­ση, στο πα­ρελ­θόν στην πό­λη Ρό­χα, όπως ονο­μα­ζό­ταν στην αρ­χή η Λα­λι­μπέ­λα, ζού­σε ένας επι­φα­νής άν­δρας που ανή­κε σε μια από τις πιο πλού­σιες οι­κο­γέ­νειες της πε­ριο­χής. Εί­χε χρυ­σό, ασή­μι, πο­λύ­τι­μους λί­θους, ακρι­βά υφά­σμα­τα και τον υπη­ρε­τού­σαν δε­κά­δες δού­λοι. Κά­ποια στιγ­μή έκα­νε έναν γιο, τον Γκέ­μπρε­Μέ­σκελ Λα­λι­μπέ­λα, ο οποί­ος αρ­γό­τε­ρα έγι­νε βα­σι­λιάς και κυ­ριάρ­χη­σε από τα τέ­λη του 12ου μέ­χρι τις αρ­χές του 13ου αιώ­να.

Στις υπό­σκα­φες εκ­κλη­σί­ες της Αι­θιο­πί­ας βρέ­θη­κε και η Ελ­λη­νί­δα φω­το­γρά­φος Δή­μη­τρα Στα­σι­νο­πού­λου, που πα­ρα­χώ­ρη­σε στη Μη­χα­νή του Χρό­νου το φω­το­γρα­φι­κό της υλι­κό

Σύμ­φω­να με την επι­κρα­τέ­στε­ρη θε­ω­ρία, ο Λα­λι­μπέ­λα εί­χε δει την ιε­ρή πό­λη της Ιε­ρου­σα­λήμ και ήθε­λε να χτί­σει μια «Νέα Ιε­ρου­σα­λήμ» με­τά την κα­τά­λη­ψη της πα­λιάς από τους μου­σουλ­μά­νους το 1187. Με τη νέα Ιε­ρου­σα­λήμ και τις έντε­κα υπό­σκα­φες εκ­κλη­σί­ες κα­λω­σό­ρι­ζε τους χρι­στια­νούς να προ­σκυ­νή­σουν στον τό­πο του.

Όπως λέ­ει ο θρύ­λος, όταν ήταν ακό­μη βρέ­φος, δε­κά­δες μέ­λισ­σες συ­γκε­ντρώ­θη­καν γύ­ρω από την κού­νια του σαν να εί­χαν εντο­πί­σει μέ­λι, χω­ρίς να τον τσι­μπή­σουν. Η μη­τέ­ρα του κα­τά­λα­βε τη δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τα του παι­διού της και του έδω­σε το όνο­μα Λα­λι­μπέ­λα που ση­μαί­νει ότι «οι μέ­λισ­σες τον ανα­γνω­ρί­ζουν ως βα­σι­λιά». Ο μύ­θος λέ­ει ότι άγ­γε­λοι εί­χαν πά­ρει τη μορ­φή της μέ­λισ­σας για να ανα­κοι­νώ­σουν τη βα­σι­λεία του.

Οι Αι­θί­ο­πες ισχυ­ρί­ζο­νται, ότι η χώ­ρα τους εί­ναι η πα­λαιό­τε­ρη χρι­στια­νι­κή χώ­ρα στον κό­σμο. Φω­το­γρα­φία: Δή­μη­τρα Στα­σι­νο­πού­λου

Ο μύ­θος ανα­φέ­ρει ακό­μα ότι όταν ο Λα­λι­μπέ­λα με­γά­λω­σε, ο Θε­ός έστει­λε έναν άγ­γε­λο να τον πά­ρει και να του δεί­ξει τους ιε­ρούς να­ούς του πα­ρα­δεί­σου. Όταν επέ­στρε­ψε στη Γη, ο Λα­λι­μπέ­λα διέ­τα­ξε να φτιά­ξουν ερ­γα­λεία, όπως εκεί­να που εί­χε δει στον πα­ρά­δει­σο και στη συ­νέ­χεια να κα­τα­σκευά­σουν πα­ρό­μοιους να­ούς.

Οι τε­χνί­τες του με­τέ­τρε­ψαν τους λό­φους της πε­ριο­χής σε μια νέα Ιε­ρου­σα­λήμ. Η πα­ρά­δο­ση λέ­ει ότι οι άγ­γε­λοι αντι­κα­τέ­στη­σαν τους ερ­γά­τες και ολο­κλή­ρω­σαν το έρ­γο τους μέ­σα σε ένα βρά­δυ.

Άλ­λοι υπο­στη­ρί­ζουν ότι χρειά­στη­καν 24 χρό­νια.

Όμως, οι ιστο­ρι­κοί έχουν απορ­ρί­ψει το χρο­νι­κό αυ­τό διά­στη­μα, κα­θώς πρό­κει­ται για ένα απαι­τη­τι­κό έρ­γο και ερ­γά­τες τό­τε δεν εί­χαν τα μέ­σα που δια­θέ­τουν σή­με­ρα. Οι ει­δι­κοί δια­φω­νούν επί­σης με τη χρο­νο­λό­γη­ση των κτι­σμά­των. Κά­ποιοι θε­ω­ρούν ότι τρεις από τις εκ­κλη­σί­ες σκα­λί­στη­καν σχε­δόν μια χι­λιε­τία πριν από την κυ­ριαρ­χία του Λα­λι­μπέ­λα.

 

 Οι έντε­κα εκ­κλη­σί­ες ενώ­νο­νται με­τα­ξύ τους με υπό­γεια τού­νελ, μο­νο­πά­τια και στο­ές που σε πολ­λά ση­μεία έχουν χώ­ρο για να πε­ρά­σει μό­νο ένα άτο­μο. Φω­το­γρα­φία: Δή­μη­τρα Στα­σι­νο­πού­λου.

Στην Αι­θιο­πία ο Λα­λι­μπέ­λα τι­μά­ται ως άγιος. Κά­ποια στιγ­μή απο­φά­σι­σε να πα­ρα­τή­σει τα βα­σι­λι­κά του αξιώ­μα­τα και να γί­νει ερη­μί­της. Μέ­χρι το τέ­λος της ζω­ής του ζού­σε σε μια σπη­λιά και τρε­φό­ταν από ρί­ζες. Οι εκ­κλη­σί­ες σκα­λί­στη­καν, ώστε να συμ­βο­λι­στεί η πνευ­μα­τι­κό­τη­τα και η τα­πει­νό­τη­τα του λα­ού. 

Η κα­τα­σκευή τους ήταν χρο­νο­βό­ρα και επί­πο­νη. Πρώ­τα δη­μιούρ­γη­σαν μια τά­φρο γύ­ρω από τον βρά­χο και με­τά άρ­χι­σαν να τον σκα­λί­ζουν με σφυ­ριά και σμί­λες. Αυ­τός εί­ναι και ο λό­γος που τα πα­ρά­θυ­ρά τους δεν εί­ναι συμ­με­τρι­κά. Κά­ποιες έχουν στους τοί­χους τους τοι­χο­γρα­φί­ες με τους αγί­ους και σταυ­ρούς, οι οποί­οι εί­ναι επί­σης φτιαγ­μέ­νοι από πέ­τρα.

Σε κά­θε ναό έχουν σκα­λι­στεί ανοίγ­μα­τα σε σχή­μα σταυ­ρού που επι­τρέ­πουν την εί­σο­δο του ηλια­κού φω­τός Φω­το­γρα­φία: Δή­μη­τρα Στα­σι­νο­πού­λου

Οι έντε­κα εκ­κλη­σί­ες ενώ­νο­νται με­τα­ξύ τους με υπό­γεια τού­νελ, μο­νο­πά­τια και στο­ές που σε πολ­λά ση­μεία έχουν χώ­ρο για να πε­ρά­σει μό­νο ένα άτο­μο. Όλες εί­ναι συν­δε­δε­μέ­νες με φυ­σι­κή πα­ρο­χή νε­ρού, το οποίο γε­μί­ζει τις κοι­λό­τη­τες που υπάρ­χουν δί­πλα τους.

Η μό­νη εκ­κλη­σία που βρί­σκε­ται σε από­στα­ση από τις υπό­λοι­πες εί­ναι η Εκ­κλη­σία του Αγί­ου Γε­ωρ­γί­ου (BeteGiyorgis). Έχει το σχή­μα σταυ­ρού και εί­ναι η πιο εντυ­πω­σια­κή και κα­λο­δια­τη­ρη­μέ­νη. Σύμ­φω­να με την πα­ρά­δο­ση, ο Άγιος Γε­ώρ­γιος επέ­βλε­πε την κα­τα­σκευή του να­ού και κα­θο­δη­γού­σε τους ερ­γά­τες.

Ένας άλ­λος θρύ­λος λέ­ει ότι κα­τα­σκευά­στη­κε με­τά τον θά­να­το του Λα­λι­μπέ­λα κα­τά τη δε­κα­ε­τία του 1220 από τη σύ­ζυ­γό του για να τι­μή­σει τη μνή­μη του. Κά­ποιοι την έχουν χα­ρα­κτη­ρί­σει ως το «Όγδοο θαύ­μα του Κό­σμου». Η εκ­κλη­σία BieteMedhaneAlem, που ση­μαί­νει το «Σπί­τι του Σω­τή­ρα του Κό­σμου», θε­ω­ρεί­ται η με­γα­λύ­τε­ρη μο­νο­λι­θι­κή εκ­κλη­σία στον κό­σμο.

Οι λα­ξευ­μέ­νες στον βρά­χο εκ­κλη­σί­ες ανα­κη­ρύ­χθη­καν Μνη­μείο Πα­γκό­σμιας Πο­λι­τι­στι­κής Κλη­ρο­νο­μιάς το 1978 από την UNESCO.Φω­το­γρα­φία: Δή­μη­τρα Στα­σι­νο­πού­λου

Ο πρώ­τος Ευ­ρω­παί­ος που εί­δε τους ιε­ρούς να­ούς ήταν ο Πορ­το­γά­λος εξε­ρευ­νη­τής Πέ­ρου ντα Κο­βί­για κα­τά τη δε­κα­ε­τία του 1520.

Στα κεί­με­νά του που πε­ριέ­γρα­φε τις έντε­κα εκ­κλη­σί­ες, εί­χε γρά­ψει ότι «οι ανα­γνώ­στες θα τον κα­τη­γο­ρή­σουν ότι ψεύ­δε­ται, αλ­λά οι υπό­σκα­φες εκ­κλη­σί­ες εί­ναι πραγ­μα­τι­κές και τις εί­δε με τα μά­τια του». Σύλ­λο­γος Βο­ή­θειας Παι­διών-Lalibela/Children Support Organization-Lalibela.

Οι τά­φροι γύ­ρω από τις εκ­κλη­σί­ες εί­χαν κα­λυ­φθεί με χώ­μα μέ­χρι που κα­θα­ρί­στη­καν κα­τά τον 20ο αιώ­να. Οι πε­ρισ­σό­τε­ρες από αυ­τές εί­ναι σε κρί­σι­μη κα­τά­στα­ση, κα­θώς οι έντο­νες βρο­χές και οι σει­σμι­κές δο­νή­σεις τους έχουν προ­κα­λέ­σει σο­βα­ρές κα­τα­στρο­φές. Συ­νερ­γεία της UNESCO έχουν ξε­κι­νή­σει έρ­γα για τη διά­σω­σή τους.

Στην πε­ριο­χή δρα­στη­ριο­ποιεί­ται ο ελ­λη­νι­κός Σύλ­λο­γος Βο­ή­θειας Παι­διών – Lalibela. Εί­ναι ένα ελ­λη­νι­κό μη κερ­δο­σκο­πι­κό σω­μα­τείο με σκο­πό την έμπρα­κτη συ­μπα­ρά­στα­ση στα παι­διά της Αι­θιο­πί­ας με πα­ρο­χή υλι­κής, ηθι­κής και μορ­φω­τι­κής βο­ή­θειας.

Σε συ­νερ­γα­σία με μη κυ­βερ­νη­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στην Αι­θιο­πία ανα­λαμ­βά­νει προ­γράμ­μα­τα αρω­γής κυ­ρί­ως προς ορ­φα­νά, άστε­γα και απρο­στά­τευ­τα παι­διά αλ­λά και σε παι­διά από άπο­ρες και εν­δε­είς οι­κο­γέ­νειες, που δεν έχουν κα­μία άλ­λη στή­ρι­ξη και βο­ή­θεια.

---

Πη­γή : https://​www.​mixanitouxronou.​gr/​oi-11-yposkafes-christianikes-ekklisies-tis-aithiopias-poy-o-mythos-leei-oti-chtistikan-apo-aggeloys-enonontai-metaxy-toys-me-ypogeia-toynel-kai-prostateyontai-apo-tin-unesco/​